I to jest straszne. Nie znoszę aroganckiego stylu jazdy prezentowanego na ulicach przez kierowców jednośladów, rowerzystów także. Wymuszanie, oczekiwanie zjeżdżania, wyprzedzanie na 50 m, aby zablokować za chwilę ruch skrętem w lewo.
Jeśli nie jeździsz autem, to zastanów się na podstawowymi normatywami na drodze. A jeśli to za trudne, to idź do szpitala, zapytaj się o motocyklistów i porozmawiaj z nimi. Z już zmarłymi spróbuj w modlitwie.

To popularne hasło 35 lat temu nadal pozostaje aktualne. Po Matce odziedziczyłem intuicyjne poczucie prawdy, rozróżnienia rzeczywistości wirtualnej od twardej zaokiennej jasności. Poprzedni raz, kiedy odczuwałem taką frajdę i dumę to było wtedy, gdy Wałęsa przemawiał przed Kongresem USA. Dzisiaj Prezydent Duda był w Berlinie. Rewelacyjnie prezentował się z Żoną, poruszył kwestie, o których młodzi wykształceni boją się myśleć, bo ich oficerowie prowadzący w mediach na to nie pozwalają. Dla mnie niezwykłe jest, dlaczego tak wielu Polaków płaci zagranicznym właścicielom gazet i telewizji za możliwość oczerniania ich najbliższych – przodków i potomków. Nie mogą zrozumieć, że pomimo potakiwania i uczestniczenia w pluciu na swoje groby nikt ich nie przyjmie do swojej wspólnoty. Zawsze będą innowiercami, obcymi, gorszą rasą, a przed plutonem egzekucyjnym nie wytłumaczą, że są poprawni politycznie.

Otóż do rzeczy. Oglądając TVP za PRL-u zdarzało się wyłączyć telewizor, bo nie szło wytrzymać obłudy i kłamstwa. Dzisiaj było podobnie. Wyłączyłem odbiornik, bo przekaz Beaty Tadli był bez krzty życzliwości, pełen ironii, kłamstwa i przeinaczenia. Rzadko oglądam tv ale podobnie, jak i 15 sierpnia zrobiono sobie kpiny z Głowy Państwa.
To, że opłacani przez wrogów Polaków, onuce medialne (to ściągnięte z Matki Kurki) plują w komercyjnych mediach to rozumiem. Ale jeśli w publicznej telewizji pod pozorem obiektywizmu robi się krzywdę Prezydentowi a obraża miliony Jego wyborców, to co? To trzeba to zmienić. I nie trzeba na szczęście jeszcze wychodzić na ulicę.

Otrzymałem wyliczenie mojej spodziewanej emerytury, jak dożyję. Już teraz mam kapitału tyle, że przy nieudolnym zarządzaniu i bez chodzenia przy interesie mógłbym spokojnie przeżyć z samych odsetek. Nie mówię o odsetkach większych niż 5%. Ale propozycja ZUS idzie dalej. Przy dotychczasowym tempie napływu środków do czasu mojej emerytury zakładają, że w wariancie optymistycznym będą mi wypłacać emeryturę na poziomie 3% odsetek rocznie. Czyli cały kapitał jest do zajumania (słownik PWN nie rozpoznaje tego słowa, więc przypuszczam, że nie jest obraźliwe). Mam propozycję wpłacajcie mi kasę co miesiąc, a za 30 lat będę Wam wypłacał świadczenie w wysokości 4% odsetek rocznie + 3% z puli kapitałowej. Po 30 latach przynajmniej oddam wszystko. Nie kupujecie tego? Dziwne, naprawdę.

Jakie to miłe uczucie, wciąż jestem na moich wakacjach 3 tyg. po urlopie. Nie muszę się śpieszyć. Pośpiech do tej pory narzucałem sobie w trakcie większości aktywności. A miło jest się nie śpieszyć.

Na szczęście wszyscy mnie wyprzedzili i nie czuję niczyjego oddechu na plecach. Nie mam co ich gonić, bo są daleko przede mną. A więc jadę sobie moim czerwonym autem bez napięcia, idę w pracy bez pośpiechu, piję herbatę zieloną i nawet zauważyłem, że ma inny smak niż ta czarna.

Jan Paweł II będąc w Indiach usłyszał od wnuka Gandhiego: „Dziękujemy za Twój kraj, za Polskę.”
A teraz zastanów się dlaczego nie powiedział o pokoju, chrześcijaństwie, filozofii itd. Czemu dostrzegł z odległej perspektywy narodu, który rozbił armie Aleksandra Wielkiego i jest potęgą od kilku tysięcy lat, kraj, w którym żyjesz.

Nie wiedziałem czy zatytułować „ropa po 40 USD” czy też „idzie nowe”. Od kilku lat wieszczyłem kryzys gospodarczy, krach finansowy czy wojnę. Na szczęście się pomyliłem jak do tej pory względem naszego kraju. Niedawno przeczytałem o Nicoli Tesli ogólnie dostępne informacje na Wikipedii i kilku innych pierwszych stronach internetowych. Zafascynowała mnie postać największego w dziejach wynalazcy obok Archimedesa i Leonarda da Vinci.

Powyższe dostępne dzięki p. Tesli.
Ale teraz do sprawy istotnej. Otóż stoimy wobec zmiany cywilizacyjnej, technologicznej. Dopuszczono do rozpowszechniania technologii, która zmieni nasz świat bardziej niż lokomotywa parowa. Samochody, urządzenia, akumulatory na prąd generowany, gromadzony i dystrybuowany w zakresie gospodarstwa domowego. Jeden zakup w pakiecie. Niewiarygodne i piękne. Za 6 lat kupię elektryczny samochód i przestanę płacić rachunki za prąd.

http://www.teslamotors.com/powerwall

Geopolitycznie USA umacniają swoją pozycję, producenci ropy i gazu słabną, nie zobaczymy ropy powyżej 50 USD za baryłkę. Chiny powracają na miejsce należne w świecie. Po prostu niesamowite.

Radosny pobyt, fajni koledzy, wspaniałe wakacje itd. Wracam do pracy i nie jest tak fajnie, jak tydzień temu. A może można oszukać swój mózg i dalej funkcjonować, jak na wyprawie górskiej, podróży po bezdrożach albo spływie kajakowym. Potrzeba kilku przypominających wyzwalaczy dobrego nastroju. Dla każdego będzie to coś innego. Ale wydaje mi się, że warto powalczyć o dni w radości. Wszak czy dzień w obowiązkach ma być okropny i fatalny w odróżnieniu od najlepszych wakacji. Może jest tak, że warunkujemy się na pewien rodzaj percepcji, stanu napięcia i strachu przez lata szkoły, pracy, kłopotów, chorób i smutków. Po spotkaniu naprawdę ogołoconej osoby a zupełnie radosnej, zastanawiam co jeszcze , czy tamto musi się zdarzyć, aby być szczęśliwym. Może mój szczęśliwy czas jest i trwa i tylko trzeba to przyjąć i celebrować jeden z policzalnych dni, które zostały wśród wiernych żyjących.

Znajomy pediatra opowiadał, że najważniejsze czego nauczył się w zawodzie, to właściwy czas w życiu dziecka. Nie jesteśmy w stanie nadrobić zbyt późnego wdrożenia nauki, słyszenia mowy, kontaktów. Każdy miesiąc w życiu dziecka ma swoje konieczności i potrzeby. Odkładamy zabawę, spotkanie, wspólne przeżywanie. A dziecko jest chłonne od do w konkretnym zakresie. Jest czas budowania kolejki i zamków na piasku, jazdy na rowerze i rozmowy o kolegach w szkole. To se ne wrati. Pomyśl, czego nie przeżyłeś ze swoim dzieckiem i zastanów się, co możesz jeszcze wspólnie zrobić.
O ile jeszcze robisz rachunek sumienia w południe 🙂

Byłem w polskim kurorcie. Niewiele twarzy rozluźnionych, szczęśliwych, promieniejących. Rodzice krzyczą na dzieci, dorośli przepychają się w sklepie. Napięcie na twarzach, stres, nadęcie, brak otwarcia na innych ludzi. Okropny widok zmęczonych wydawaniem pieniędzy zagonionych ludzi.
Nawet na wakacjach musi być „profeska”.

O poranku 1-szy rozdział Księgi Sofoniasza. Kilkadziesiąt wieków wcześniej opis zniszczenia miasta. Żyjemy i doświadczamy tego, co przeszłe pokolenia. Nie zmieniają się losy ludzi i narodów.